Kush ishte Bava?
Muhamed Rrahim Bawa Muhaiyaddeen (Ral.) (Allahu e bekoftë)
Muhamed Rrahim Bava Muheijedin (Ral.), një
Musliman/Sufi nga
Ai hyn në historin moderne në vitet e
dyzeta, kur ishte zbuluar nga udhëtar spirituale në një vend të
shenjtë në xhunglën e Sri Lankës, të quajtur Kataragama. Besohet se
ai kishte kaluar shumë vite I vetmuar në këtë vend. Ata e lutën që
të vinte dhe ti mësonte, dhe ai iu pergjegj kërkesës së tyre duke I
ndihmuar për dyzet vite gjer në vitin 1971, kur ai pranoi një ftesë
që të vinte në Amerike në qytetin Filadelfia, prej nga ai mësoi me
dashuri deri kur ndërroi jete në Dhjetor të vitit 1986.
Mësimet e Baves shprehin shpjegimin e
rrugës Sufi, të Islamit ezoterik; se qenia njerëzore është krijuar
në mënyrë unike me aftësinë e Zgjuarsisë,
që ia mundëson njërit të
gjurmoj prapa vetëdijen deri tek origjina –Allahu, tek Qenia Hyjnore
që është Një, Krijues I çdo gjëje –
dhe ta nënshtroje vetën brenda në atë Burim, duke e lënë Zotin Një,
të Vërtetën, si të vetmin realitet në jetën e njërit. Ai foli
pandërprerë për këtë të Vërtetë nëpërmjet gje-e-gjezave,
ligjërimeve, këngëve dhe tregimeve, ku të gjitha kishin në
shënjestër rrugën për tu kthyer tek Zoti.
Njerëzit nga të gjitha fetë dhe racat
vërshonin vendbanimin e tij ta dëgjonin atë dhe vetëm të jenë afër
tij; ai mësoi çdonjerin, pa marr
parasysh origjinën, me dashuri, dhembshuri dhe pranim. Një qenie e
jashtzakonshme, ai mësoi nga eksperienca,
pasi që vet kishte kaluar Udhëtimin dhe ishte kthyer, me Vetëdije
Hyjnore – ishte kthyer prapa të përcjell mesazhin tek të
gjithë që lëngojnë me mallëngjim për përjetimin e Zotit, të gjithë
që lëngojnë për të gjetur Zgjuarsinë e brendshme, rrugën tek
nënshtrimi tek Ai që është NJË.
Në këto kohëra shqetësuese, mësimet e tij
janë duke u njohur dhe pranuar çdo
ditë e më shumë si një prezentim I synimit origjinal të Islamit që
është pastërtia – marrëdhënia në mes të njeriut dhe Zotit ashtu siq
është shpjeguar nga profetët e Zotit, që nga Ademi gjer tek Nuha,
Ibrahimi, Musa, Jezusi dhe Muhamedi, paqja dhe mëshira e Zotit
qofshin me ta – të gjithë të dërguar për ti treguar njerëzimit se
është një dhe vetëm një Zot, dhe se ky që është Një është burimi I
tyre, që mund të arrihet, dhe pret për kthimin e
çdo shpirti individual.
Fjalët e tij nuk lanë pa prekur thellë në
zemër pothuaj gati të gjithë që patën rastin për ta dëgjuar. Shumë
prej tyre braktisën mënyrën e jetesës se mëparshme që e kishin
trashëguar me gjenerata të tëra dhe iu bashkangjitën një jetese që
mësonte Bava. Përcjellesit e tij formuan një shoqatë në Filadelfi të
Amerikës të quajtur “The Bawa Muhaiyaddeen Fellowship”. Përcjellesit
e Bavës I ndihmuan Bavës dhe e ndërtuan edhe një Xhami në Filadelfi,
ku Namazi falet pesë herë në dite rregullisht edhe në kohën e
tanishme. Kam pasur rastin ti takoj disa nga ata, madje edhe
intelektuale-njerëz të ngritur, dhe të vjetër ku shpreheshin në
mënyrën me të sinqertë kur thonin se “para
Baves ne e ndienim veten si
fëmijë të vegjël”.
Dhe nga ata që une vetë kam takuar
përbënin një diversitet të pasur nga raca, kombe, dhe fe të ndryshme
që kishin ndërruar komplet mënyrën e jetesës, dhe e kishin perqafuar
me zemër Islamin shpirtërorë që u kishte mësuar Bava, siq ishte
falja e Namazit pesë herë në ditë, Agjerimi I Ramazanit, dhe ditëve
të tjera, meditimi, Kujtimi I Allahut (Dhikr), leximin e Kuranit
etj.
Sipas të gjitha gjasave sipas Sufinjeve
Bava mund të ketë qenë Kutb. Ata e definojne Kutbin si një
përputhshmëri e boshtit magnetik të kozmosit dhe boshtit spiritualë
të vetëdijes njerëzore.
Kur shfaqet nevoja për një përtëritës të
Udhës, atëhere fusha-zgjuarsie së Kutbit mund të paraqitet si
person. Duke punuar thellë në lumin e ngjarjeve të njerëzimit, Kutbi
ndonjeherë është I fshehur, ndonjëhere jo, por gjithmone është I
njohur tek komuniteti I të dashurve te Zotit.
Ai të qonte mallin e një njeriu
jashtzakonisht të vjetër, të perjetshëm, edhe pse në pamje të
jashtme I imët dukej I ri dhe lëkura e tij e bute si e një femiu.
Bawa gjithmonë I ikte pyetjeve që I bënin njerezit për historinë e
tij personale, shpesh duke u përgjegjur se tregimi më I rëndësishem
është tregimi I Zotit. Saqe kur mbërriu në Amerike në aeroporte
autoritetet e kishin pyetur për emrin e prindërve, dhe ai u kishte
thëne Ademi dhe Hava. Ai kurr nuk u martua dhe nuk kishte fëmijë.
Kur erdhi në Amerikë/Filadelfi filloi të
ekzistojë në mënyrë të thjeshtë në një shtëpi me zhurmë. Ai nuk
zotëronte asgjë, dhe nuk ishte I zotëruar nga askush, dhe I dha jetë
fjalëve të Rumit: (që tani u be njëri ndër poetët më të famshëm në
Amerikë”. Sufi e hapë dorën tek universi dhe dhuron
falas në cdo moment. Jo sikur lypësit në rrugë që luten për para në
mënyrë që të mbijetojnë, Sufi të lutet që të ta japë jetën. Ai nuk
morri asnjëherë para, nuk pranonte asnjë dhuratë, dhe trajtoi cdo
kërkues njësojë si të ishin familja e tij.
Ai gjithmone
pyeste një pyetje të thjeshtë shpirtërore: Çka dëshiron ti?
Ç’fardo që të ishte përgjigja, Bava e kthente gjithmonë të
transformuar. Jonathan Granoff tregon se si kishte dëshmuar punën e
ketij mësuesi Sufi në një mbasdite me dy kërkues.
Kërkuesi I parë shprehu dëshirën e flakët
ta njohë Zotin. Ndërsa Bava ia ktheu përgjigjen duke I dhënë një
recept Aurvedik për ti shëruar hemorroided. I dyti, që kërkonte një
këshille praktikore për një problem të vogël që kishte në familje,
ishte këshilluar me zgjuarsinë e perfeksionit më të lartë.
Jonathan më vonë intervistoi të dy, dhe kuptoi se Bava ia
kishte qëlluar problemit të tyre në mënyrë spektakulare, dhe që të
dy ishin ndihmuar.
Bava shpesh në mënyre spontane fillonte ta
falënderonte Zotin duke kënduar ajete, duke hyrë në mënyrë intime në
kontakt me Zotin që ishte njëherësh transcendent , personal, dhe
pjesa më e thellë e jona.
Me shume se një herë pas mbarimit të
ndonjë kënge, Bava komenton duke thëne:
“sa
numër I madh që kanë ardhur”
Jo ne, ai thoshte për
qeniet e dritës që kishin
ardhur të dëgjonin: engjujt dhe të tjerët, të padukshem për sytë e
tonë, por jo për sytë e tij, të gjithë tërhiqeshin tek fusha e
vërtetë e një njeriu plotësisht të ndricuar.
Gradualisht agoi kuptimi tek ne se në këtë
njeri Vediku më I pastërt I traditës se jo dualitetit ishte
përqafimi I tij I Islamit të
Dëlirë.
udhaezemres.com